Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.
wybrzuszenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. wybrzuszyć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wybrzuszenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. wybrzuszenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} miejsce wybrzuszone,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wybrzuszenie — n I 1. rzecz. od wybrzuszyć. 2. lm D. wybrzuszenieeń «miejsce wybrzuszone, wypukłość» Wybrzuszenie jezdni. Wybrzuszenie wazy … Słownik języka polskiego
ВЫПУЧИВАНИЕ — местная деформация поверхности тела по направлению внешней нормали к ней (Болгарский язык; Български) изкълчване; измятане (Чешский язык; Čeština) borcení (Немецкий язык; Deutsch) Ausbeulen (Венгерский язык; Magyar) öblösödés (Монгольский язык)… … Строительный словарь
bombaż — m II, D. u; lm M. e, D. y «wybrzuszenie wieczka (denka) puszki konserw wywołane ciśnieniem gazów fermentacyjnych» ‹fr.› … Słownik języka polskiego
brzusiec — m II, D. brzusiecuśca; lm M. brzusiecuśce, D. brzusiecuśców «wypukła, najgrubsza część, wybrzuszenie jakiegoś przedmiotu, narzędzia, naczynia, palców» Brzusiec garnka. Brzuśce palców … Słownik języka polskiego
wypchać — dk I, wypchaćpcham, wypchaćpchasz, wypchaćpchają, wypchaćpchaj, wypchaćpchał, wypchaćpchany wypchnąć dk Va, wypchaćpchnę, wypchaćpchniesz, wypchaćpchnij, wypchaćpchnął, wypchaćpchnęła, wypchaćpchnęli, wypchaćpchnięty, wypchaćpchnąwszy wypychać… … Słownik języka polskiego
